Mert İnan – İstiklal Savaşı kahramanlarından Türkiye Cumhuriyeti’nin birinci Genelkurmay Lideri Mareşal Fevzi Çakmak hakkında birtakım çevrelerin öne sürdüğü savların başında ‘Mareşal Nakşibendiliğe yakındı’ savları geliyor. Bu savların odağını ise Mareşal Çakmak’ın, vefatından sonra Nakşibendi Piri Küçük Hüseyin Efendi’nin Eyüp Sultan’daki kabrinin 20 metre yakınına defnedilmesi oluşturuyor.
Cumhuriyet’in 99. yılında Milliyet’e konuşan Mareşal Fevzi Çakmak ile birebir ismi taşıyan torunu Fevzi Çakmak, “Ben, Fevzi Paşa’nın kardeşinin torunuyum. Dedem Çanakkale’de şehit düştüğünde babam 6 aylıkmış, Fevzi Paşa’nın yanında büyütülmüş. Bu iftirayı ortaya atan iki kişi kamuoyunun yakıdan tanıdığı iki gazetecidir. Fevzi Paşa dindar lakin laikliği benimsemiş, hiçbir tarikatla ilgisi olmayan bir kahramandı. Fevzi Paşa’nın gömüldüğü yer aile kabristanıdır. Fevzi Paşa’nın dedesi Hacı Bekir Efendi başta olmak üzere tüm aile fertleri kelamı edilen mezarlığa defnedilmişti. Bu iddiayı ortaya atan gazeteciye yıllar evvel tekzip yolladığımızda yayınlamak zorunda kalmıştı” dedi.
Son nefesine kadar destek
“Mareşal Çakmak, son nefesine kadar Ata’mızın yanında olmuş ona dayanak vermiştir” diyen torun Çakmak, şöyle devam etti: “Dedem dindar biriydi lakin hiçbir vakit Atatürk ihtilallerine karşı çıkmadı. Atatürk, tarikatçı birini yanında tutup, Silahlı Kuvvetleri teslim eder mi? Fevzi Çakmak nasıl bir tarikatçı ki, Atatürk ile bir gün olsun aykırı düşmüyor? Fevzi Paşa, hayatında bir defa olsun Atatürk ile fikir ayrılığına düşmediği üzere, Başkomutanına fikren ve ruhen teslim oluyor. Dedemiz seküler hayatı özümsemiş Cumhuriyet Devrimleri’ne sahip çıkan bir şahsiyetti. Ailemizin ömür biçimine eski fotoğraflara bakınca bu durumu çok net görülecektir.”
‘Aralarında dayanılmaz bir hürmet ve inanç vardı’
Torun Çakmak, Atatürk’ün sofrası üzerinden yapılan birtakım mesnetsiz tezlere da şu karşılığı verdi: “Fevzi Çakmak içki içmediğinden, Atatürk’ün sofrasına oturan biri değildi. Lakin Fevzi Paşa köşke geldiğinde Atatürk büyük bir hürmet göstererek sofranın olduğu salondan kalkıp başka salonda dedemi ağırlıyormuş. İkili ortasında fevkalade bir hürmet ve inanç var. Tarihi incelediğinizde Atatürk yola çıktığı isimlerin neredeyse büsbütün yolları ayrıldığı görülecektir. Atatürk yalnızca Fevzi Paşa ile ayrışma ve sürtüşme yaşamamıştır. Cumhuriyet ile hesaplaşmak Atatürk ile Fevzi Paşa’yı ayrıştırmak isteyen zihniyet dedemize ‘tarikatçı’ formunda yanlış ithamlarda bulunuyor.”